Copilot
Uw dagelijkse AI-companion
Deze resultaten van Bing verkennen
  1. Meer weergeven
    Meer weergeven
    Alles weergeven op Wikipedia
    Meer weergeven

    Leefwijze. Het zijn diurnale en territoriale vissen, waarbij veel soorten seksueel dimorf zijn. Ze voeden zich voornamelijk met kleine ongewervelden. Verspreiding en leefgebied. Ze worden aangetroffen in tropische en gematigde waters van de Atlantische, Grote en Indische Oceaan. Meer weergeven

    Drievinslijmvissen (Tripterygiidae) zijn een familie van kleine, baarsachtige vissen. De wetenschappelijke naam van de familie komt uit het Grieks, waarin tripteros "drievleugelig" betekent. Meer weergeven

    Met hun langgerekte vorm verschillen vissen uit deze familie van andere families vanwege de rugvin die in drie delen is gesplitst. De eerste twee hebben stralen. De kleine borstvinnen bevinden zich onder de keel en hebben één straal. De aarsvin heeft een of … Meer weergeven

    FishBase beschrijft 166 soorten in 30 geslachten. Ook ITIS verdeelt deze familie onder in 30 geslachten :
    Acanthanectes Holleman and Buxton, 1993
    Apopterygion Kuiter, 1986
    Meer weergeven

    Overzicht afbeelding

    Ze worden aangetroffen in tropische en gematigde waters van de Atlantische, Grote en Indische Oceaan. Ze leven normaliter op dicht op het koraalrif of een rotsachtige … Meer weergeven

    Wikipedia-tekst onder CC-BY-SA-licensie
    Feedback
  2. Drievinslijmvissen - Animalia

  3. drievinslijmvissen – het diertje van de dag

    WEBDrievinslijmvissen zijn een familie vissen die behoren tot de slijmvisachtigen. Je vindt ze in tropische wateren van de Atlantische, de Grote en de Indische Oceaan. Omdat hun rugvin in drie delen is …

  4. Drievinslijmvissen - Wikiwand

  5. Categorie:Drievinslijmvissen - Wikipedia

  6. Drievinslijmvissen - AquaInfo

  7. Tripterygion delaisi - Feiten, Dieet, Leefomgeving & Foto's

  8. triplefins articles - Encyclopedia of Life

  9. Familie: Drievinslijmvissen - MWB Natuurwoordenboek EN-EN

  10. Gilloblennius abditus - Wikipedia